28.mai-Dette har vore ein fin dag

Det har vore ein fin dag frå ende til annan, for slike dagar finst. Eg stod opp til rosa nellikar og morgonlevering av frokost frå Halvard og Therese. Så har eg fått meg time til første vaksinering på torsdag, og ser fram til å snart vera halv-vaksinert.

På Bryne skein sola og Hella fekk møtt den jamnaldrande tremenningen Hugo til lunsj på Kjøkkenet i lag med ein gjeng glade damer. Etter kaffi og jordbær med dei to i stova vår på Rosseland innleia eg ligga-i- hengekøya- utan – sokkar-og – lesa-i-sola-sesongen.

I dei fine bukettane eg fekk sist helg var det begynt å visna litt. Eg koste meg med å rearrangera blomane som kan leva ei stund til i ein ny vase.

I sommar har eg planlagd å øva meg på å kjøra meir bil. Sykkel er sunnare og meir miljøvennleg, men dessverre blir eg veldig kjøreredd av å kjøra så lite. Det går ofte vekesvis mellom kvar gong eg set meg i førarsetet på ein bil, og dessverre fører det til at eg føler meg meir og meir usikker på sjåførkunstene mine. I dag grudde eg for å ta bilen på den smale svingete vegen til Ålgård, men det måtte eg, for dit går det ingen tog og knapt nok bussar, og til Ålgård ville eg.

På Ålgård har eg hatt ein kjempekoseleg kveld hos Jane i lag med gjengen min frå barneskulen. Det er alltid fint å vera i lag med dei.

Jane hadde tend bålpanna i hagen og så satt me der i forsommarkvelden og drakk kaffi og år jordbær med kvart vårt teppe over knea. Etterkvart flytta me inn i stova til deilig kyllingsalat og fortsetjinga på den samtalen me fire alltid snakkar vidare på når me er i lag.

Me pleier å treffast to gonger i året, haust og vår, men nå var det eit heilt år sidan sist på grunn av koronarestriksjonane.

Oppløfta av godt selskap var det nesten heilt ok å kjøra heim i vakker, framleis ikkje heilt mørk sommarnatt. Nå når eg har fullt året kjennest det nesten heilt i orden å lytta til den radiokanalen som heiter P1+. Det treng jo ikkje e å bli ein vane…

Heidi