Luke 8 – desember 2021

Til ære for vinterveret me har hatt den siste veka får eg bidra med litt meir barnekunst. Oppgåva kalla eg «Snøstorm» eller på godt jærsk «Rennedrev». Det er ikkje heilt det same naturfenomenet, rennedrev er fort hakket våtare enn ein snøstorm… Dette er ein variant av oppgåva der ansikt teikna med oljekritt får hår ved hjelp av vannfargar og sugerøyr.

Formingslæraren i meg kryssar fingrane for at keramikknissane me laga for ei veke sidan er klare til brenning om ei veke slik at me kan få brend dei og malt på detaljar med hobbylakk før jul.

Og sånn ser «nestenkvit» jul ut på Bryne. Ganske idyllisk og mykje glattare enn det ser ut til å vera. Ikkje vågar eg å sykla og ikkje vågar eg meg ut med bil. I dag klarte eg å detta i eit ekstra glatt parti på veg heim. Heldigvis gjekk det bra… Kanskje det blir broddar neste?

I morgon skal me ta med elevane på tur, me skal eta matpakken i skogen og kosa oss på skøyter på kunstisbanen på torget om alt går bra. Det kan nok bli ein kald fornøyelse. Får håpa alle hugsar ytterbukse, stillongs, lue og vottar…

I følge det som blir sagt så kan det bli mangel på hurtigtestar her i landet, så dei bør nok brukast med andakt og ettertanke. Eg hadde tenkt å spara dei me har i huset, men så dukka den smånevrotiske tvangstanken frå i fjor opp om kor ille det hadde vore å smitta alle eg kjenner med korona før jul. Om ein kjenner godt etter kan vel fleire enn meg kjenna på kløe i halsen og ein litt trøytt kropp etter lange arbeidsdagar. Og var eg ikkje innom episenteret for ein viss ny mutasjon nå i helga? … Heldigvis var testen negativ i ettermiddag og, så då har eg nok ikkje smitta nokon i dag heller…

Måtte me få klokskap nok til å takla desse rare tidene på gode og konstruktive måtar. Denne pandemien minner oss om kor sårbare me rett og slett er på meir enn ein måte. På sundag kan eg synga den «gamle adventssalmen min mens eg tenner tre lys:

Tre lys er tend for gode ting,

for kjærleik glede fred,

mens jorda dansar villt i ring

og me må fylgja med…

For det er jo faktisk det me må, klora oss godt fast, smila oppmuntrande til kvarandre og opna oss så godt me kan for gleda, freden og kjærleiken.

Heidi