Romjulshelsing

Jula er ei god tid. Etter det tradisjonelle førjulskappløpet med meg sjølv opnar tida seg for fred og ro og romslege dagar. Eg trivst med det alt saman.

Sånn omtrent lille julaften om kvelden innser eg som vanleg at dette kjem eg ikkje til å rekka. Julaften føremiddag kjem til å bli ein intens etappe for å få i mål det viktigste og ordna slikt eg har gløymt. At juletreet ser kaotisk ut, at vindua ikkje er vaska på innsida og at eg ikkje veit korleis eg skal få plass til alt pynten er eit lite problem. Slikt går seg til. Eg veit frå før av at når jula først er på plass i stova kjem eg helst til å villa ha det slik for evig og alltid.

Så kjem det til eit punkt der ein forsoner seg med situasjonen… Krumkakene fekk eg aldri steikt, og det blir ikkje heimelaga karamellpudding i år. Sølvet får eg ikkje pussa, så gjestene får eta riskrem med teskeier eller spiseskeier i rustfritt stål. Arbeidsromet blir som så ofte før midlertidig katastrofeområde som ikkje kjem til å bli rydda i sjølve jula. Og så får jula bare bli ringt inn. Me er så klare som me kan få blitt…

Første juledag tek eg kjøkkenvakt. Sunniva har alt steikt foccacciabrød og kan ta ein tur med faren sin i det nydelege veret. Klokka fire er det selskap her for næraste familie. Det er koseleg å samlast.

Så opnar dagane seg til små barmhjertige oasar av god tid. Sunniva har gitt oss i julegave at ho skal ordna spennande middag ein dag. Det blir dumplings med gode grønsakar. I tillegg får me nybakt julebrød og brød bakt på surdeig om morgonane. Veret er fint og me går turar med og utan barnevogn. Den eldste småjenta har oppdaga kor kjekt det er å gå i rolle. Ho tar på seg Pippi-parykk og forlangar å få malt frekner i ansiktet. Så får mormor beskjed om å gå inn i stova og seia at me har fått ein uventa gjest. Pippi serverer peparkaker som ho har bakt på golvet i Villa Villekulla, og mormor lovar å kjøpa gullpengar som ho kan ha i den vesle blå pappkofferten neste gong ho kjem på besøk.

Den nye typen julehefte er fine. Herborg Kråkevik laga det første av dei for nokre år sidan. Nå finst det mange. Eg kjøpte eit sjølv fekk eit anna av Leif og fekk eit tredje til jul. Tredje juledag kom tida for å liggja på sofaen og lesa.

Sjakk utan å kunna reglane, strikketøy, filmar og god mat. Vanlegvis ville me hatt treff med venner og storfamilie. I staden blir det rolege dagar og eit visst forbruk av hurtigtestar kvar gong nokon føler seg litt forkjøla eller ekstra trøytte. Det funkar det og. Nå kom prinsesse Elsa på besøk. Ho lurte på om mormor hadde kjøpt inn gullpengar, for Elsa er jo ei prinsesse og treng ein koffert med pengar ho og. Det hadde heldigvis mormor hugsa å ordna.

Heidi