1.mai

Det er første mai og klar for ein ny sesong med mai-blogg. La meg starta med å presentera dama som flytta inn hos oss i går. I fylgje kunstnaren heiter ho Thale og er på veg til første dag i ny jobb. Av og til får eg høyra at eg har ein litt eigenarta smak når det gjeld kunst, men desse sjarmerande skulpturane falt eg for for fleire år sidan. Eg er fornøgd med at eg torde å bruka gavekortet frå snart eit år tilbake og litt til på å kjøpa denne, eg er overbevist om at ho vil få det godt hos oss.

Då me kjørde ut til Hå gamle prestegård i går for å handla kjende eg meg fylt av glede. Det er så fantastisk å sjå bjørkene stå der med nye grøne blad, sjå at graset blir grønt att, at åkrar ligg mørke og nypløygde og at vipa er her igjen. Det gjer så godt å kjenna at sola har begynt å varma meg i ryggen att, og plutseleg å oppdaga at kirsebærtreet blømer igjen. Mykje vatn har rent i havet sidan sist det var vår. Det har vore eit merkeleg år, og eg set uvanleg stor pris på at me framleis lever kvardagsliva våre og har det bra midt i alt som er og har vore.

Sundagen har vore fullmøblert slik han ofte er det hos oss. Eg har hatt sundagsskule i lag med Hilde, me laga dokketeater i lag med ungane av historia om sauen som blei borte, og etterpå laga me sauer av trolldeig. Barnebarnet, den velsigna ungen, synest framleis at det er superkjekt å få vera med i kyrkja om sundagane. Måtte det vara ei stund til, for det er så fint å vera der i lag med henne.

Som ei markering av datoen har me hatt lunsj med gode venner heime hos oss og lese Rudolf Nilsen, Hans Børli, Einar Skjæråsen og Alf Prøysen høgt for kvarandre. Mykje har forandra seg sidan songane om jordens bundne treller og i som sulten knuget har vart skrivne, men solidaritet med dei svakaste treng me framleis i aller høgaste grad. Utfordringane er blitt nye og annleis, men behovet for å stilla opp for å hjelpa kvarande til å få til å leva gode liv er framleis veldig aktuelt.

Om ettermiddagen vart hengekøya innvia for sesongen, rett nok av andre enn meg. Etter litt tid ute i sola dekka me langbordet til sundagskaffi for barna, barnebarna og foreldra mine. Sundag er ein perfekt dag for å vera i lag på tvers av fire generasjonar. Det er fint å sjå at barnebarna mine har stor glede av oldeforeldra sine og omvendt.

Det er kveld og eg burde sikkert ha rydda vekk dokker og andre leiker frå stova, men i staden skal eg gå og leggja meg. Veka som kjem blir travel, men eg trur og ho skal vli veldig fin. Ha ein fin mai-månad alle saman 😊

Heidi