9.mai

På denne tida av året er det tida for å samla lause trådar og for å prøva å ta ned ein del av ballane som er i lufta på ein god måte. Eg er ikkje alltid så flink til å avslutta ting, eg liker på ein måte at det som er bare skal fortsetja og fortsetja. Ser ein positivt på det, så inneber dette ein god porsjon stayer-evne. Noko eg veit at eg må jobba med er det å gje slepp på ting og la nye ting koma. Dei siste vekene har eg jobba med å ferdigstilla den boka me skal laga på skapande skriving på kulturskulen. I år skal me samarbeida med kunstfag som lagar bilete til boka, og eg trur det skal bli veldig fint.

Elevane mine på skapande skriving liknar litt på meg i det at dei har halde ut veldig lenge på faget. Nå er dei frå femten til atten år gamle. Dette har gjort at det har vore vanskeleg å ta inn nye unge elevar fordi då både alderen og erfaringa ville vera så ulik. Dersom du er ti år gammal er det ikkje lett å koma inn i ei gruppe der dei andre er minst fem år eldre enn deg.

Til hausten er det på tide. Då skal me starta ei ny skrivegruppe for elevar frå 5.-7. klasse. Eg har plass til ti elevar, blir dei fleire er det vanskeleg å hjelpa kvar einskild slik eg helst vil. Eg skal senda ut eit informasjonsbrev til skulane i Time, men les du dette og kjenner nokon i målgruppa som liker å skriva så er det bare å ta kontakt med meg eller kulturskulen.

Eg tenkte å by på eit par av tekstane frå boka me lagar nå. Sidan eg ikkje har klarert det med elevane mine, oppgir eg ikkje namn på forfattarane.

Å se

Å se ut på en verden der ingen vet at du eksisterer.
Å se ut på en verden som ikke vet at du ser den.
En interessant følelse:
På en måte er det spennende.
På en måte er det veldig trist.
Å se på en verden som ikke ser deg som deg.
Å se ut på en verden som fort vil glemme deg.

***

Hiroshima

Stillheten,
den menneskene opplevde i Hiroshima.

Det så ut som ei lita stjerne før den traff.
Lyset fra den lille stjerna blei sterkare.

Fjør som flyg.
Glas som blir knust.
Menneske som døydde då den traff.

Ein død by.
Ei mor som hysjar på ungen sin.
Lyset som strålte då den traff.

Fred er noko du er.

Stillheten var ubehageleg.
Før den traff var den som ei lita stjerne.
Lyset frå stjerna lyser for kvar centimeter ho kjem nærare.

Fjør som flyg.
Glas som knuser.
Menneske som går i dekning.
Menneske som døyr.
Ei lita stjerne rett før ho traff.

Ein død by.
Ei mor som hysjar på ungen sin.
Byen ser ut som gamle ruinar.

Fred er noko du er.

***

Heidi