29.mai Det grøne er så grønt i mai

Samtale midt på natta ein gong:
– Mormor, vatnet i drikkeflaska mi rant på golvet.
– Ser du kjolen min som ligg på stolen?
– Ja, bare tørk golvet med den, for nå er det nott, og då må me sova.
-OK

Heldigvis vart handlingen utført, for mormor orka ikkje tanken på å stå opp og gå ned for å leita fram ein golvklut. Etter ei vekes asyl frå vanleg liv har det siste døgnet gått sånn nokonlunde i mitt normale tempo. Det har gått fint, og nå er eg ganske trøytt…

Minstebarnet sov godt i mormor si sprinkelseng, men gav nokså klar beskjed om at det var ein uaktuell plass for føremiddagskvilen. Derfor måtte me, som det heiter på godt jærsk, ut og hjula.
Eg forstod at viss me skulle få dei ønska nitti minutta med søvn, så krevde det 90 minutt spasering. Det passa bra, det var deilig å koma seg ut på tur igjen. Eg syntest det var blitt grønt og fint for ei veke sidan, men eg såg likevel stor forskjell etter ei veke innandørs. Det såg ut som om alt som kunne springa ut hadde gjort akkurat det. Det var blomar i grøftene og blomar i beda, trea var grøne og nyperosene stod i knopp. Ein kan bli tvers i gjennom lukkeleg av mindre enn det. I tillegg song fuglane og eg observerte til mi glede at svaneparet var ute med eit nytt kull ungar. I år har eg ikkje sett dei liggja på reir, så eg var usikker på om det kom til å bli svaneungar.

Då me var vel heime og barnet var vel vakna vart det meir kakepynting i full fart, for me hadde invitert familien til litt forsinka gebursdagsfeiring. Far og mor kom med nydelege blomar til terrassen og med ein stor bukett liljekonvall frå hagen. I kveld har eg førebudd morgondagen på jobb. Det blir kjekt å koma på jobb igjen, nå har eg vore ei veke borte frå det og. Skuleåret er alt på hell, og me går inn i ein periode med mange kjekke annleisting.

Heidi