Luke 10 – 22

Bak luke 10 skjuler det seg ein tidleg tur til eit vinterleg Oslo sentrum, eit styremøte og middag heime hos Sunniva.

Hovudgrunnen for å vera i Oslo akkurat nå er at eg er med i styret i ei relativt lita foreining, med det nokon kanskje ville kalla eit litt nerdete tilsnitt: Hymnologisk forening. Til dei som blir forvirra av namnet, kan eg forklara at hymnologi er læra om salmar.

Sidan me kjem frå heile landet, satsar me på heildagsstyreyøter. I dag stod det på agendaen at me skulle møtast i «Kirkens hus» klokka halv ti og halda på ca til klokka fem. Sidan den perioden eg har vore styremedlem har vore pregs av koronaen, har mange av styremøtene vore på nett. Nå er det kjekt å kunna møtast på ekte, sjølv om to av styremedlemmane måtte ta dette møtet og frå eiga stove.

Etter at møtet mitt var slutt hadde me ei koseleg familiesamling heime hos Sunniva i lag med Sunniva og Halvard. Det er ikkje så ofte me er aleine i lag med «dei to små» lenger, så det var nesten litt nostalgisk. Me bestilde thai-mat som me fekk levert på døra. Det gjekk litt tid før middagen kom, og den lange og iskalde temperaturen hadde gjort at maten ikkje var veldig varm lenger, men det smakte godt likevel.

Sunniva stilde med nyrydda hus, levande lys, varme i peisen, julebrus og lørdagsgodt. Det blir fint å koma heim til den litt forsømte julestria. Eg gleder meg spesielt mykje til å møta dei to små gulljentene mine.

Heidi