Sånn av og til

Det er absolutt ikkje noko å skryta av at klokka er over ti om kvelden og at eg framleis ikkje har klart å koma meg heim frå jobb etter ein lang arbeidsdag mest utan pausar.

Eg må fortelja at det har med det å gjera ay onsdagen er min faste «doble arbeidsdag» med arbeid i kulturskulen etter end arbeidsdag i femte klasse.

I tillegg har eg akkurat kome i mål med arbeidet med evalueringar, og i morgon set eg i gang med utviklingssamtalane. I tillegg har me leseveke med litt ekstra å førebu, og eg tok meg veldig fri i helga med Oslotur.

Om eg har den aller beste jobben i verda? Ja, det har eg. Om det hender at det er ein veldig travel måte å tena pengane sine på? Ja. Absolutt. Om det hender eg lengtar litt tilbake til ei tid der ein sette ein liten s i ei grøn bok når nokon var sjuke i staden for å logga seg inn i diverse portalar? Det kan vel tenkjast… Om eg syntest det var enklare då me reserverte grupperoma me skulle bruka på ei papirliste på veggen utanfor personalromet? Ja, slikt kan eg nesten dagdrøyma om… Eg trur eg nå får til utan hjelp å reservera rom via mail og kalender, men eg orkar ikkje tanken på å prøva å forklara prosessen her…

Men eg lærer då sånn litt etterkvart ganske mykje om å jobba digitalt… Eg heng nesten med på det meste som er forventa.

Og elevane mine? Dei er fantastiske personar med sine meir enn 20 høgst ulike personlegdomar. Eg er priviligert som får vandra gjennom dagane i lag med dei.

Heidi