8. mai

I dag måtte eg ta eit 8. mai-bilete frå skulegarden. Norsk flagg, frigjeringsdag, japanske kirsebærtre og nyutsprungen bjørk. Det er fine greier alt saman.

På jobb er det særdeles travle tider. Når elevane går heim og møtene er over har eg utviklingssamtalar med elevar og foreldre. Det siste tek det litt tid å førebu med evalueringar og innkallingar, men når me kjem så langt som til sjølve samtalen så er det aller mest fint. Det å snakka med barnet i lag med foreldra er viktig og nyttig.

Med veldig mange sjuke vaksne i personalet akkurat nå, er det spennande tider. I dag måtte me kjøra dobbel klasse i fleire timar. Som regel får me det til å gå rundt på eit vis. Då eg var på besøk i Tanzania trur eg dei sa at ein lærar kunne ha opptil 60 elevar om gongen. Bortskjemde som me er med klassestorleik, så kan det kjennast fullt nok i klasseromet med eit par og førti…

Etter sju utviklingsssamtalar på 30 minutt kvar, har eg vore på møte i diakonalutvalet, og den siste timen har eg brukt til å førebu musikkundervisninga i morgon. Om eg er utdanna musikklærar? Nei, veldig langt i frå, men øving på 17.mai-songar burde vel vera gjennomførbart? Nå må eg koma meg i seng dersom eg skal sikra energitilfanget til i morgon. Det kan trengast då og.

Heidi